Przez ostatni tydzień na drogach spotkało mnie kilka mniej lub bardziej zaskakujących sytuacji. Dzisiejszy wpis będzie właśnie o nich.

Piątkowe popołudnie. Wróciłem ze szkoły i nosiłem się z zamiarem podjechania do wujka i zmiany oleju wraz z filtrem w Kawie. Pogoda paskudna, ale nic to. Poczekałem na odpowiedni moment kiedy przestało padać i dzida do garażu. Odpaliłem maszynę i poszedłem do domu odpowiednio się ubrać. Dobrze, że nie pada. Wsiadam na motocykl, jedynka i ruszam. Nie zdążyłem dojechać do bramy, a tu już pizga z nieba i rzuca żabami. No to pięknie, w ładny moment trafiłem. Trudno, nie chce mi się już chować kawy, dobra jadę, daleko nie mam. Postałem chwilę na światłach w oczekiwaniu na zielone i rura. Szybka w kasku zaparowana i mokra przez co mam ograniczoną widoczność, ponadto deszcz przybrał jeszcze na sile. W ostatniej chwili dostrzegam psa, który wyłazi z chodnika na mój pas prosto pod przednie koło. Kur*aaaaa, Burek gdzie leziesz!!! Hamowanie awaryjne na mokrym – jak ja to kocham. Na szczęście jakoś udało się połączyć hamowanie z omijaniem psa na mokrym asfalcie, ale trzeba będzie takie manewry poćwiczyć w najbliższym czasie. Tym razem wyszedłem z tego obronną ręką. Jak na złość po dotarciu do celu przestało padać i rozpogodziło się. 10 minut jazdy, a motocykl już uje*any jak traktor po orce.

Sobota zeszła na pracy, aby mieć za co zalać tą cholernie drogą benzynę do zbiornika. Motocykla nie widziałem nawet przez sekundę. Wkurza mnie to, że tankując za 50zł nie wychodzi nawet 10litrów bezołowiówki. „Oszukali mnie, banda złodziei, polskich decydentów”. Nie tak ta „Irlandia” miała wyglądać.

Niedziela była wyjątkowo udana mimo niezbyt dużego dystansu przejechanego tego dnia. W oczekiwaniu na zmianę światła miałem okazję zamienić kilka słów z właścicielem zielonej Ninji z końcówki lat 90-tych (wychuchana i dopieszczona każda śrubka, najpiękniejsza ZX-6r sprzed liftu jaką miałem okazję oglądać) i lecę za miasto. Na wylotówce niemiła niespodzianka. Skuterzysta wymusił (tak, dobrze czytacie – wymusił!) pierwszeństwo na Fiacie Uno, przez co z potłuczeniami ogólnymi trafił do szpitala. Jak można wymusić jednośladem pierwszeństwo? Przecież to samobójstwo. Jedna z pierwszych tak pięknych niedziel w tym sezonie, a tu już taki babol. Policja pewnie zaraz zrobi w całym powiecie akcję „udupiania” motocyklistów dla ich dobra. Reszta dnia zeszła na lataniu po okolicy. Niech skuterzysta dochodzi do zdrowia, a my w tym czasie postaramy się, aby było nas więcej, nie mniej.

Dzisiaj miałem kolejną przykrą sytuację. Na parkingu pod szkołą jakaś świnia zawistna i zazdrośnik opluła mi obrotomierz w motocyklu. Niech go Bozia pokara i mu język upierdoli, bo nie wie co czyni. Jak komuś żal dupę ściska, że sam nie może lub boi się jeździć to niech chociaż nie odstawia takich rzeczy. Chociaż te oplucie w porównaniu do tego co kiedyś stało się z moim skuterem na parkingu to i tak pikuś. Jakby tego było mało po powrocie do domu zauważyłem, że zaczyna mi się pocić lewa laga. Jak pech to pech :(

Katecheza na dziś: Grunt to pozytywne myślenie. Uszczelniacze się wymieni, skuterzysta się wyliże z ran, Burek znajdzie jakiś dom, a zawistnym świniom uschną giry i odechce się dewastowania cudzej własności.

-------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------

Aktualizacja z dnia 05.04.2011

Jak pech to pech. Na całego, a jak! Szlachta się bawi, na koszta nie patrzy. Postawiłem dzisiaj nieuwaznie motocykl przez co wywrócił się na lekkiej górce opierając się o ścianę domu. Efektem jest nieźle porysowany uchwyt posażera, porysowany wizjer w kasku oraz stelaż owiewki do prostowania (co uczyniłem zaraz po powrocie do domu). Szczęściem w nieszczęściu jest, że całe uderzenie przyjęło lusterko i uchwyt pasażera. Reszta motocykla calutka ;)